نفرین امام حسین بر قاتلان خود
اللهم امنعهم بركات الارض ، وفرقهم تفريقا ، ومزقهم تمزيقا ، واجعلهم طرائق قددا ، ولاترض الولاة عنهم أبدا ، فانهم دعونا لينصرونا ثم عدوا علينا يقاتلوننا.
خدایا آنان را از برکتهای زمین محروم بگردان و جمعشان را تکه پاره و پراکنده بگردان و آنان را در دسته جات مختلف تقسیم نما و حکام را هرگز از آنان راضی مگردان زیرا آنان ما را دعوت نمودند تا یاریمان کنند اما بر ضد ما به دشمنی برخاستند و به جنگ ما پرداختند.
بحار الانوار جلد 68 صفحه 39 (از کتب معتبر شیعه)
توضیح :
امام حسین و عبدالله بن زبیر با یزید بیعت ننمودند و از مدینه به مکه آمدند. کوفیان چند هزار نامه (طبق برخی از روایات دوازده هزار نامه ) به امام حسین نوشتند و از ایشان دعوت نمودند تا به کوفه بیایند و قول دادند که از وی حمایت می کنند . حضرت حسین پسر عموی خود مسلم بن عقیل را فرستادند تا از نزدیک ببیند آیا کوفیان واقعا پشتیبانی می کنند. هزاران نفر (هیجده هزار نفر) با مسلم بیعت نمودند . مسلم به امام حسین نامه نوشت و صداقت کوفیان را به اطلاع ایشان رسانید.امام حسین تصمیم گرفتند به کوفه بروند تمام بزرگان صحابه مخالفت نمودند و امام حسین را از خیانت پیشگی و عهد شکنی کوفیان بر حذر داشتند . اما حضرت حسین توجه ننموده و به طرف کوفه آمد . وسط راه شنیدند که کوفیان ناگهان تغییر جبهه داده و بر ضد وی آماده جنگ شده اند. حضرت حسین وقتی مقابل لشکریان کوفی قرار گرفته بود بارها نامه هایشان را به آنان نشان داد و گفت شما از من دعوت نموده اید.امام حسین در این قطعه کوتاه آنان را نفرین نموده اند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر